Epidemie, zarazy, choroby, na które początkowo brak skutecznych lekarstw towarzyszą nam od zarania dziejów. Im z kolei towarzyszy lęk, poczucie zagrożenia, izolacja i zakazy. I w tym przypadku współczesna rzeczywistość pandemiczna wcale nie różniła się od tej z przeszłości.

Dla nastoletniej Luli, tak jak dla wielu jej rówieśników, początek pandemii oznaczał przymusową izolację. Miejscem najbezpieczniejszym wydawał się dom jej ciotki, do którego trafiła w momencie największego zagrożenia.

To stara chałupa położona na skraju lasu, w której życie toczy się w kuchni ze starym piecem, poranki pachną świeżo wypieczonym chlebem, sieci komórkowe tracą zasięg, a drewniane okiennice chronią jego mieszkańców przed wszelkimi zagrożeniami. Nieopodal znajduje się niewielka wioska. To miejsce, w którym na pozór nie dzieje się nic i ludzie, którzy je zamieszkują zaczynają z czasem budzić w dziewczynie dziwny niepokój. Wkrótce okazuje się, że ta wręcz idylliczna okolica pełna jest pytań bez odpowiedzi, kłamstw, mrocznych tajemnic, niepokojących zjawisk i historii mrożących krew w żyłach. Lula nawet nie przypuszcza, kogo może tam spotkać i co może wydarzyć się na skraju lasu, pośrodku niczego.

"Po drugiej stronie" Katarzyny Ryrych to porywająca i pełna tajemnic powieść dla nastolatków, w której stykają się ze sobą dwie skrajne rzeczywistości - racjonalna współczesność oraz przeszłość, pełna przesądów, mitów, nadprzyrodzonych osobliwości i niewyjaśnionych legend.

Jak żyć, kiedy nagle z czworga pozostaje troje?

Kamila od roku żyje osamotniona w cieniu nagłej i nieoczekiwanej śmierci ukochanej siostry, Magdy. Przez ten czas nie chodzi do szkoły, a swoje emocje przepracowuje w gabinecie terapeutki, którą nazywa Sokowirówką. Coraz częściej zdaje sobie sprawę z tego, jak wiele ją omija. Zrozpaczeni rodzice chorobliwie chronią młodszą córkę, w której dzień po dniu wzbiera bunt. Kamila wie, że to nie ona najbardziej potrzebuje wsparcia specjalisty... Boli ją, kiedy rodzice starannie omijają temat śmierci Magdy, tak jakby to miało cokolwiek zmienić. Dziewczyna zdążyła pogodzić się ze stratą siostry, przeszła przez wszystkie możliwe w takiej sytuacji uczucia - od wściekłości po zgodę na to, co jest teraz... Wie też, że nigdy już nie będzie taka sama, ale desperacko pragnie żyć. Czeka na dzień, kiedy będzie mogła wrócić do normalności i czuje się coraz bardziej samotna. Pragnie chodzić do szkoły, spotykać się z przyjaciółką i. zakochać się. Dzień zakochanych wydaje się być do tego idealnym pretekstem. Pewnego dnia przed oknem jej domu ktoś zostawia osobliwą walentynkę. Od tego momentu trawnik przed blokiem staje się najbardziej nietypową skrzynką na listy, a fiolki po witaminach - kopertami na wiadomości. Dziewczyna rozpoczyna tajemniczą korespondencję z chłopakiem, który już na zawsze odmieni jej życie?

Mam na imię Alex. Imię-kameleon, które może zmienić się razem z człowiekiem. Czasami powtarzam je głośno. Można przyjaźnić się z kimś, kto nosi takie imię. Można nawet kogoś takiego kochać. Ale na to jest jeszcze za wcześnie. Jeszcze odkrywam świat i dziwię się, że tylko w bajkach można zmienić skórę. Może jeszcze próbuję zadowolić wszystkich wokół siebie. Ale im bardziej próbuję, tym bardziej mi to nie wychodzi.

Czy ma to jakiś sens? To, co mnie okrywa to ośla skórka, która robi się coraz bardziej niewygodna. Często budzę się w nocy, bo mam wrażenie, że brakuje mi powietrza. Duszę się. Jakby ktoś trzymał moją głowę pod wodą. Ci którzy próbują ze mą rozmawiać tak naprawdę nic o tym nie wiedzą. Jestem przypadkiem. Tak naprawdę nikomu nie zależy na tym, aby znaleźć odpowiedź. Może naprawdę szukają jej moi rodzice? Ale nie znajdą. Mam na imię Alex. Jestem dziewczyną zamkniętą w ciele chłopca. Dlatego nie wiem, jak o sobie mówić. Byłem czy byłam? Pomyślałam czy pomyślałem? I to ja mam pytanie: kiedy i jak się to skończy?
[fragment książki]